CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

16.5.07

Η άλλη μισή όψη

Άκουσε το ξυπνητήρι να χτυπάει αλλά κουκουλώθηκε κάτω από τα σεντόνια, τυλίγοντάς τα στα πόδια της. Θυμόταν ότι το είχε βάλει μακριά, για να σηκωθεί και να ξυπνήσει, περίμενε, περίμενε, κάποια στιγμή σταμάτησε. Σκέφτηκε όμως ότι έπρεπε να σηκωθεί, δεν είχε τελειώσει το τέταρτο κεφάλαιο χτες βράδυ και ήταν καλό να ξεκινήσει από νωρίς σήμερα. Έτριψε τα πόδια της μεταξύ τους, αισθανόμενη τη γλυκιά τριβή του σεντονιού στην κλειτορίδα της. Ούτε και χτες βράδυ είχε κοιμηθεί μαζί της ο βλάκας.
Στην κουζίνα έβαλε το μπρίκι στο γκαζάκι, για να ζεσταθεί το νερό. Πάντα νες έπινε, χειμώνα καλοκαίρι, για να ανοίξει ο λαιμός της. Έριξε μέσα μια κουταλιά καφέ και δύο χαπάκια ασπαρτάμης, ανάβοντας ένα καρέλια σλιμ. Θα έκανε ένα τσιγάρο ακόμα και μετά γραμμή στον υπολογιστή, δεν μπορούσε να φύγει έτσι το πρωί.
Καθώς περίμενε να ανοίξει ο υπολογιστής, άναψε την τηλεόραση και άρχισε να χαζεύει τη Μενεγάκη, τον Αρναούτογλου, την Ελεωνόρα. Τελικά το άφησε στο «Λα σουσουρελά», λέγανε τις περισσότερες βλακείες, οπότε την αποσπούσανε και λιγότερο. Καλά, αυτή η Τρυφίδου, κάπως κατάφερνε και έμπαινε στα ρούχα της, πώς τα έβγαζε μετά;
Δεν είχε όρεξη να γράψει με τίποτα. Στην αρχή της άρεσε που δούλευε στο σπίτι ως δακτυλογράφος, δούλευε όποτε ήθελε και όπως ήθελε, αρκεί να έβγαινε η δουλειά. Είχε αρχίσει όμως να την πνίγει το σπίτι της, μπορεί να περνούσε και ολόκληρη μέρα σε αυτό, με μια μικρή βόλτα στο ψιλικατζίδικο για τσιγάρα, αυτή, ο υπολογιστής και η τηλεόραση. Κοίταξε το Μάλη, που κορόιδευε τη συμμετοχή της Ουκρανίας στη Γιουροβίζιον. «Ηλίθιος είναι, αλλά κρατάει καλή παρέα», σκέφτηκε «Ευτυχώς που υπάρχει κι αυτός, γιατί αν περιμένω από τον άλλον να τηλεφωνήσει για καλημέρα, σώθηκα.»
Το μεσημέρι έβγαλε το πυρέξ με το παστίτσιο της μαμάς της από το ψυγείο και ζέστανε ένα κομμάτι στο φούρνο. Καλύτερα να το άφηνε έξω, μπορεί να περνούσε το ζώον ο γκόμενός της το βράδυ, να του έβαζε κάτι να φάει. Θα του έλεγε ότι το μαγείρεψε αυτή, αλλά σιγά μην έλεγε καλή κουβέντα. Κάθισε στον καναπέ, για να χαζέψει λίγο Τατιάνα, είχε αφιέρωμα στην παχυσαρκία. Ενώ κρατούσε υψωμένη την πιρουνιά από το παστίτσιο, έπιασε με το άλλο της χέρι το μηρό και μάλαξε το λίπος που είχε συγκεντρωθεί εκεί. «Δε μ’ αφήνετε ήσυχη, λέω ‘γω» είπε, κατέβασε τη μπουκιά της και το γύρισε στη Λαμπίρη.
Πλησίαζε εννιά η ώρα, λογικά θα την έπαιρνε τηλέφωνο, σχολούσε όπου να ‘ναι. Να του έλεγε κανένα ψέμα ότι έχει κανονίσει με τις φίλες της, μπας και ζηλέψει και φιλοτιμηθεί να τη βγάλει έξω, είχε φρικάρει στο σπίτι τόσες μέρες.
Πράγματι την πήρε τηλέφωνο, αλλά δεν καταλάβαινε από τέτοια. Το μόνο καλό ήταν ότι δεν την άρχισε στα γαμοσταυρίδια, τα συνήθιζε γενικά κι αυτή ξενέρωνε απίστευτα. Εντάξει τουλάχιστον θα βλέπανε τηλεόραση μαζί, άλλες φορές έτρωγε, ρίχνανε ένα πήδημα και έφευγε. Να κανόνιζε αύριο να βγει με το παιδί από το βιντεοκλάμπ, μια χαρά είχαν περάσει την Κυριακή που πήγανε για καφέ. Ήταν θέμα χρόνου να της τα ρίξει, μετά τον σχόλαγε τον άλλο και μια χαρά όλα.
Τον είδε να τρώει με λαιμαργία το παστίτσιο, να ανοίγει την μπίρα και να ανάβει το μάρλμπορο. Σκέφτηκε να ανάψει κι αυτή ένα τσιγάρο, αλλά το άφησε για μετά, θα ταίριαζε περισσότερο. Έπεσε πάνω της, της φίλησε τα βυζιά, την έγδυσε γρήγορα και μπήκε μέσα της, φορώντας ακόμα τις κάλτσες και τη φανέλα του. Κοπανήθηκε μερικές φορές και τελείωσε έξω, στην κοιλιά της. Πόσο γρήγορα έπρεπε να τελειώνει κάποιος για να το πεις πρόωρη εκσπερμάτωση, το έλεγε ένας γιατρός στη Θρασκιά, αλλά δε θυμόταν τώρα.
Είδαν μετά το Παρα Πέντε, της άρεσε αυτή η παρέα που όλοι αγαπιούνταν μεταξύ τους, αντιμετώπιζαν κινδύνους και έβγαιναν νικητές με την παλαβομάρα τους. Ωραία θα ήταν να έχει μια τέτοια παρέα, α και ένα μικρό πόνυ να την αγαπάει, αυτή να κάνει τη δύσκολη και εκείνο να επιμένει. Τέλος πάντων, αυτά μόνο στην τηλεόραση γίνονταν. Με το που τελείωσε η εκπομπή σηκώθηκε και της είπε ότι έπρεπε να φύγει, ήταν πρωινός στη δουλειά αύριο. Ναι, που αν ήταν απογευματινός θα καθότανε στάνταρ. Της έριξε ένα πεταχτό φιλί στο στόμα («Εδώ να μείνεις, της καληνύχτας τα φιλιά τι μου τα δίνεις;» σκέφτηκε) και έκλεισε την πόρτα πίσω του.
Πήγε στον υπολογιστή, έκλεισε το αρχείο word που δούλευε και μπήκε στον blogger. Έκανε ένα διάλειμμα το μεσημέρι, έκλεισε την τηλεόραση, κάπνισε τέσσερα τσιγάρα απανωτά και το τελείωσε το ποίημα που την παίδευε. Μπα, της είχε αφήσει σχόλιο στο προηγούμενο και ο Αλαφροΐσκιωτος, της άρεσαν κι αυτής τα ποιήματά του. Δεν είχε όρεξη να απαντήσει τώρα, αύριο καλύτερα. Έλεγξε αν είχε ανεβεί σωστά το ποστ, άλλαξε τη γραμματοσειρά σε Georgia για να φαίνεται καλύτερα και έκλεισε τον Firefox.
Έβαλε στο dvd player του υπολογιστή τη «Διπλή ζωή της Βερόνικα», ήταν η δεύτερη φορά που έβλεπε αυτό το μήνα, για γενικά είχε χάσει πλέον το μέτρημα. Καθώς απλωνόταν η μουσική του Πράισνερ στο δωμάτιο, δυο δάκρια ανέβηκαν στα μάτια της, τα έκλεισε όμως σφιχτά και δεν τα άφησε να φύγουν.

18 σχόλια:

Idάκι είπε...

Πολλές διπλές ζωές σε μία σχέση.

Unknown είπε...

loool

ούτε συνεννοημένοι να ήμασταν! Λες και κάνουμε διαγωνισμό ερωτικών ποστ τελευταία! Λοιπόν Αμμε μου, λάθος ιστορία μου φαίνεται βάλαμε στα σκαριά. Κάνα τέτοιο θέμα έπρεπε να ξεκινήσουμε να δεις πως θα "τρέχανε" τα κεφάλαια. Νερό!

Ευτυχώς ελπίζω για μένα τουλάχιστον να εκτονωθώ συντόμως και να επιστρέψω στα παλαιότερα κείμενα μου, για σένα πάλι επιθυμώ το ακριβώς αντίθετο :)

Ανώνυμος είπε...

και αυτό και το προηγούμενο ποστ νομίζω ότι έιναι άκρως πραγματικά για κάποιες επιφανειακές σχέσεις. Στεγνά, χύμα...αλλά υπα΄ρχουν

αμμος είπε...

Αγαπητή Idaki, εδώ το τράβηξα λίγο από τα μαλλιά, αλλά το ζήτημα είναι υπαρκτό. Εγώ μετανιώνω πολύ για την ειλικρίνεια που δεν έδειξα σε παλιότερες σχέσεις μου, αν το έκανα θα τελείωναν στην ώρα τους ή θα πήγαιναν παραπέρα.

Αχ βρε Ίσις, εγώ ήμουν τότε νέος και άπειρος μπλόγκερ, δεν ήξερα, εσύ γιατί δε σκέφτηκες λίγο παραπάνω; Δεν πειράζει όμως, μπορούμε να ξεκινήσουμε νέο κύκλο ιστοριών, με τίτλο “The neverending orgy”, όρεξη να ‘χουμε μόνο. Σε ευχαριστώ πολύ.

Καλώς τη lifewhispers! Το κολοκύθι σχολίασε στο προηγούμενο ποστ ότι ήταν υπέρ(βολικά)-ρεαλιστικό, για να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με σένα. Μακάρι οι ιστοριούλες μου να γεννούν δύο σκέψεις παραπάνω, σε ευχαριστώ πολύ.

pølsemannen είπε...

Αγαπητέ Άμμε,

Εξωφρενικής πρωτοτυπίας μπλογκοπαίχνιδο / πυραμίδα / αεροπλανάκι σας περιμένει ακριβώς εδώ!

Την καλησπέρα μας.

Ανώνυμος είπε...

Επιφανειακές σχέσεις; Γιατί υπάρχουν κι άλλες;; Τη μόνη βαθιά σχέση με γυναίκα την είχε ο Πλούτωνας με την Περσεφόνη -κι αυτή επειδή κατοικούσε στα βάθη της γης -μπρρρ!

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

και Καρέλια
και νες καφέ
και παστίτσιο!!!

αλλά να διαβάζει και αλαφροίσκιωτο!!! αυτό ήταν το αποκορύφωμα! θα προσπαθήσει να της αφιερώσει κάτι ο αλαφροίσκιωτος από βδομάδα...

Dannossiel είπε...

oi epifaneiakes sxeseis einai isos oi mones pragmatikes...
stis alles sxeseis i pragmatikotita dn xoraei...
einai krima omos na sinithizoume etsi...
protimo to tpt...
alla dn xero akomi an tha to epilego gia polu...

αμμος είπε...

Αγαπητέ Πόλσεμάννεν, εγώ θα παίξω κρυφτό αυτή τη φορά.

Εντάξει Σαμμάνε, οι άλλοι δε σε ξέρουν, ό,τι λες το πιστεύουν. Τι περιμένεις όμως εγώ να απαντήσω στο σχόλιό σου; Περσεφόνε!

Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Αλαφροΐσκιωτε, τώρα γνωριζόμαστε και δεν ήξερα πώς θα έπαιρνες τη λογοτεχνική σου αξιοποίηση. Για να σε δω τι θα γράψεις…

Καλή μου Dannossiel, είναι πολύ πικρό και βαθύ αυτό που γράφεις και μπορεί να ανοίξει μια τεράστια συζήτηση, δε θα ήθελα να το εκχυδαΐσω με μια σύντομη απάντηση. Θα σου ευχηθώ πάντως να μην επιλέγεις το τίποτα για πολύ ακόμη, για μένα μέχρι και η οδύνη είναι προτιμότερη από την απουσία αισθήματος. Να είσαι καλά.

pølsemannen είπε...

Ρεσέ, πέντε-έξι μέσα-έξω καλά είναι;

Δε θέλω να με λένε πρόωρο...

Ωραία προσέγγιση η διήγηση της ίδιας χρονικής περιόδου από δύο ανικανοποίητους ανθρώπους...

(Καλά εάν υπάρχει και κάποιος ικανοποιημένος σε αυτό τον κόσμο εγώ θα... νταξ' μωρέ θα σκεφτώ κάτι).

αμμος είπε...

Σύντροφε Πόλσεμάννεν, δε θέλω να σε στενοχωρήσω, αλλά είσαι μάλλον γρήγορο πιστόλι. Από την άλλη δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρονικός ορισμός για την πρόωρη εκσπερμάτωση, εξαρτάται από το αν ο/η σύντροφός σου θεωρεί ότι τελείωσες υπερβολικά γρήγορα και δεν τον/την άφησες ικανοποιημένο/η.
Πέρα από το ριψοκίνδυνο κόλπο με το αλκοόλ (αν πιεις αρκετά, ο οργασμός επιβραδύνεται, αν πιεις υπερβολικά δεν έρχεται ποτέ), που μάλλον το γνωρίζεις, μπορείς να ενημερωθείς για άλλες τεχνικές επιβράδυνσης εδώ:
http://www.medlook.net/article.asp?item_id=1081
Τι να κάνουμε, πέρα από κόπο, θέλει και τρόπο.

pølsemannen είπε...

Σωστό αυτό ρεσέ, όλα εξαρτώνται από την ικανοποίηση του - ης συντρόφου ναούμ...

Θυμάμαι μία φορά που έκανα εφτά μέσα - έξω μου είπε "Αμάν ρε! Νυχτώσαμε!"

Ανώνυμος είπε...

τελευταία με βγάζει όλο και πιο συχνά ο δρόμος σου στις αράδες σου. το μόνο που δεν μου άρεσε είναι πως ο Αλαφροισκιωτος,κι ο κάθε Αλαφροισκιωτος του κοσμου τουτου,καταληγει πάντα τριτος.γιατι κατι σχεσεις σαν αυτες,επιφανειακες ξε-επιφανειακες,υπαρχουν και κρατανε. δεν ξερω ποιος φταιει για αυτο.μπορει τελικα να φταινε -και- οι Αλαφροισκιωτοι.

αμμος είπε...

Αγαπητέ Πολσεμάννεν, είχα ξεχάσει ότι είσαι Πεταλωτής Κενταύρων από το Σείριο! Η εξωγήινη φυλή σας, μάλλον αναπαράγεται με διαφορετικούς τρόπους και χρόνους από τους δικούς μας, οπότε θεώρησε το προηγούμενο σχόλιο ως παντελώς άχρηστο για την περίπτωσή σου.

Αγαπητή Γκρέτα, καλωσόρισες στα σχόλια! Ομολογώ ότι δεν είμαι σίγουρας πως κατάλαβα τι μου γράφεις. Αν κατάλαβα σωστά πάντως, το κείμενο μου δε θέτει κάποια νομοτέλεια, ότι οι σχέσεις δηλαδή δεν μπορούν παρά να είναι επιφανειακές και η πιο βαθιά μας πλευρά είναι καταδικασμένη στη σιωπή. Παλεύοουμε μέσα σε αυτά τα δίπολα, αγωνιζόμενοι/ες να τα υπερβούμε, τουλάχιστον εγώ έτσι αισθάνομαι. Και η αλαφροΐσκιωτη πλευρά μας είναι το ίδιο σημαντική με την προσγειωμένη σε αυτόν τον αγώνα.

Dannossiel είπε...

amme mou otan elega tpt dn ennoousa apousia sunaisthimatos alla mallon tin epilogi tou tpt apo mia metriotita,mia epifaneia pou pligonei pio vathia apo kati ousiodes...
ki esu na sai kala...

αμμος είπε...

Δική μας είσαι dannossiel τελικά, παρόλο που κατάλαβα άλλα αντί άλλων το σχόλιό σου. Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Καλό Σαββατοκύριακο!

november είπε...

Όσοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ή κομμάτια του στην "πρωταγωνίστρια", να σηκώσει το χέρι!

αμμος είπε...

Καλώς τη November! Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοφρόνηση, τη γυναικεία ψυχολογία δεν την έχω τόσο εύκολη ως άντρας, χαίρομαι πολύ που το βρήκες ρεαλιστικό.